top of page

Het verhaal ‘achter’ de foto ‘Een droomwereld voor Hazel’

Column Uitvaartmedia - Februari 2020

Vlinder, bloemen, heel veel knuffeldiertjes

zacht gras, bomen, kandelaars,

een regenboog en:

een lieve fee die gedichtjes voorleest.

Iedereen luistert, verwondert en bewondert.

Iedereen zit bij elkaar in een kring

op de grond.

Is dit nu een droom?


“Het leven voelt af en toe als een droom. Mooie familiemomenten stapelen zich op als er een baby wordt geboren. Je bent mama geworden, je moeder opnieuw oma, je broer en zus zijn de liefste oom en tante en kleine Juultje is opeens een grote stoere nicht. Het geluk kan niet op. Maar dan… Na een paar maanden spat die droom uiteen.


Land van Woezel en Pip

Juultje vraagt aan haar mama: ‘Gaat Hazel nu naar het land van je oogjes dicht? Het land van Woezel en Pip?’ Díe woorden van Juultje vormen de basis voor het afscheid van Hazel. Familie, vrienden, de uitvaartonderneming en gezins- en rouwtherapeut Josephine Aerts maken het met elkaar mogelijk om in een eigen droomwereld afscheid te nemen van Hazel. Iedereen denkt mee en krijgt ruimte: zo komt er een afscheid dat bij alle nabestaanden past.


Rob, de opa van Hazel vertelt: ‘Als grootouders heb je niet alleen je eigen verdriet, maar ook dat van je kind én dat van de andere (klein)kinderen. Je wilt er voor iedereen zijn. Door dit afscheid samen zo vorm te geven, is er voor elke emotie ruimte. Dit kan ik doen voor mijn gezin en daar ben ik dankbaar voor. Ik doe dit vol liefde.’

Uitvaartfotografie vóel je Ik krijg vaak de vraag of het niet zwaar is om constant met de dood en verdriet bezig te zijn. Mijn antwoord is steevast nee! Ik ervaar het als een voorrecht om te mogen helpen het verlies een plek te geven. Ik verwonder me nog dagelijks over de bijzondere verhalen die met mij gedeeld worden… - Gonnie Helfrich

Ik ben er stil van. Wat moet ik nu nog zeggen? In plaats van te zoeken naar woorden, pak ik mijn camera en laat ik in mijn foto’s voelen hoe bijzonder dit waardevolle afscheid is. Niets is te gek, alles kan en mag. De wind ruist door de bomen, er wordt gezongen, Juultje danst betoverende rondjes en vóór alles is er rust, tijd en ruimte. Iedereen mag er zijn. Niemand is alleen.

Ook ik voel me niet alleen. Ik kan het ook niet alleen. Ik maak slechts een beeldverhaal van herinneringen. Fijn vind ik het dan ook om in een multidisciplinair team te werken waar passie, kennis en kunde en het leveren van een professionele dienst hoog in het vaandel staat. Waar ieder vanuit zijn eigen rol een waardevolle bijdrage biedt. Iedereen mag er zijn.


* De familie heeft toestemming gegeven. Ter bescherming van Hazel is haar gezichtje op de bovenstaande foto onherkenbaar gemaakt. Uit privacyoverwegingen zijn namen gewijzigd.

bottom of page